donderdag 30 januari 2014

Fotoverslag III

KLIK OP DE FOTO'S OM ZE TE VERGROTEN :)

Vandaag ben ik alweer vier weken in Cork! Omdat ik op een donderdag ben aangekomen in Cork, heb ik tot nu toe bijna elke donderdag een wekelijks fotoverslag geplaatst. Ik ben van plan dat te blijven doen!

Morgen haal ik mijn eerste bezoeker al weer van het vliegveld... Everhard komt gezellig een paar dagen langs en we gaan allemaal leuke dingen doen samen :)

Linksboven: Gezellig avondje bij onderburen Michèle (NL) en Marie (DLD). Alle andere: Avondje op stap in The Old Oak, waar een International Studentsparty was afgelopen vrijdag. Met Michèle, Marie, Audrey (NL) en Hanneke (NL).

Niets is zo gezellig als eten met vrienden! Boven: Marie had voor ons een heerlijke carrot-cabbage lasagne gemaakt. Met Arieke (NL), Michèle, Audrey, Marie, Wei & Sabi. Onder: Fish and Chips in Cobh, met Marlène (FR) en Audrey.
Links: Met Marlène. Rechtsboven: Jameson Irish Whiskey! Men zegt dat je whiskey moet leren drinken maar ik vond het gelijk lekker. Weet niet of ik me daar nou druk om moet maken...? Rechtsonder: In de pub met Sabi, Elle (US) en Emily (US).

Het kan natuurlijk zijn dat je denkt: jemig, wat veel voedsel- en eetfoto's. Nou is dat ook wel waar, maar Ierland doet je ook enorm veel bewegen. Ik loop iedere dag 3km heen en 3km terug naar de campus, en daarnaast moet je natuurlijk nog wandelen naar het centrum, voor boodschappen, de pub, etc. Ik heb berekend ongeveer 10 km per dag te lopen! Ja ja. Bovendien zijn alle wegen redelijk steil, zoals rechts te zien is. En daarnaast mag je als UCC student onbeperkt gratis sporten en courses volgen in de Mardyke. Ik doe aan Zumba! Je krijgt een mooi bandje om, zoals links te zien. :)

Het is alleen al 45 min. lopen van mijn huis naar de Mardyke Arena. Deze twee muurschilderingen, of graffiti, wat je het wilt noemen, kwam ik onderweg tegen. Bijzonder verschillend!

Beide foto's: Cork.

En jawel, naast al die leuke dingen studeer ik (soms) ook nog! Hier zit in de universiteitsbibliotheek, die in tegenstelling tot de UB in Groningen altijd leeg is. De restaurants zitten daarentegen altijd bomvol kletsende groepjes mensen. Het is duidelijk waar in Ierland de prioriteiten liggen... Altijd bij de craic (gezelligheid)! ;-)

zondag 26 januari 2014

Cobh

Klik op de foto's om ze te vergroten :)

Terwijl het in Nederland kouder en kouder wordt, stijgen hier de temperaturen gestaag en heb ik hier in Ierland de afgelopen twee weken niets anders gezien dan blauwe lucht en zon. Ook voor gisteren, zaterdag, voorspelde de Ierse weather forcast mooi weer. Dat was een teken voor Sabi, Marlène, Audrey en mij om een dagje op stap te gaan. Ik ben nu 3.5 week in Ierland en ik was de stad tot gisteren nog niet uit geweest, omdat ik eerst de stad rustig wou verkennen. Het was dan ook heerlijk om gisteren de stad met haar drukke verkeer en vele gebouwen achter me te laten en naar de wat rustiger regionen te reizen.

We hadden besloten niet meteen te ver weg te gaan, maar het havendorpje Cobh (spreek uit als Coov) te bezoeken. Cobh ligt aan de zuidzijde van Great Island in Cork Harbour. Cork Harbour is de op één na grootste natuurlijke haven ter wereld en kent vele mooie havenplaatsjes, waarvan Cobh wel de bekendste is. Dit is tevens ook de enige die per trein bereikbaar is. Bussen gaan er niet, auto's moeten per ferry. Om 11:00u besloten we de trein te nemen. Voor een redelijk grote stad was het treinstation van Cork verrassend klein. Het desbetreffende treintje was nog kleiner en bestond uit twee kleine coupés. We boemelden de stad uit en kwamen al snel in prachtige natuur terecht. In de verte zag je kleine huisjes tegen groene heuvels aan liggen, en hier en daar flitste een kasteelruïne voorbij. Op een gegeven moment ging het treinspoor dwars door (oké, over) het water, waardoor je aan beide kanten prachtige uitzichten had. 


Na 25 minuutjes arriveerden we in Cobh. Het eerste wat je opvalt als je het dorpje binnenloopt is dat er langs de gehele waterkant palmbomen staan te wapperen. Je ziet aan de andere kant prachtig gekleurde huizen, restaurants, winkels - met daarboven st. Colman's Cathedral. Bootjes lagen te dobberen in het rustige water, je rook de zilte zeelucht en het zonnetje gaf alles een stralende look. 

Linksboven: Het gebouw van de Royal Cork Yacht Club, de oudste yacht club in de wereld (opgericht in 1720).



Nu is Cobh niet zomaar een mooi plaatsje, het heeft een bijzonder rijke geschiedenis. Queenstown, zoals Cobh tussen 1850 en 1920 heette, was het vertrekpunt voor 2.5 miljoen van de totaal 6 miljoen Ieren die tussen 1848-1950 naar Noord-Amerika emigreerden. Het meest bekende schip die ooit in Cobh heeft gelegen is de RSM Titanic. Cobh was de laatste haven waar de Titanic aanmeerde voor het haar verdrietige lot tegemoet zou varen. In Cobh kwamen er nog 123 mensen aan boord op 11 april 1912. Van deze 123 mensen zouden er 44 overleven, wat in verhouding nog redelijk veel is. Echte toeristen die we zijn, gingen we uiteraard naar het Titanic Experience Museum. Dit was fantastisch. De focus ligt hier daadwerkelijk op 'experience'. Je krijgt bij binnenkomst namelijk een replica van een officieel kaartje van iemand die Cobh op de Titanic is gestapt. Aan het eind van de route kun je dan kijken of jouw 'alter-ego' het heeft overleefd. Ik had het kaartje van iemand in de derde klas, dus ik had een weinig hoopvol vermoeden. Nou ja, dan zat ik in ieder geval wel dezelfde klas als Leonardo DiCaprio. Hoe dan ook, het was een ontzettend interactief museum. Je ging met een tour mee dat je echt als een passagier deed voelen. Eerst liep je een loopplank op, overal om je heen waren grote schermen met de omgeving, geluiden van mensen en het klotsende water. We kwamen door de verschillende hutten en aan het eind werd het best heftig. Je zat op een bankje en scherm helemaal rondom je deed het aanvoelen alsof je door een lifeboat langs het schip werd afgezakt. Je hoorde gekrijs, gehuil en stemmen. Na een tijdje zat je op het water en zag je de boot zinken. Dit duurde best lang, waardoor je enigszins een idee krijgt hoe angstig de mensen moeten zijn geweest die daar op het water dobberden in de kleine bootjes. Ik denk ook dat dat de intentie was, want alles was heel echt. Aan het einde kreeg ik ook nog het verbazende bericht dat ik het overleefd had: vrouwen werden uiteraard als eerste gered. Het was een hele bijzondere ervaring en ik kan iedereen aanraden eens naar dit museum te gaan als je in Ierland bent!

Links: Voor het museum. Rechtsboven: De oude stijger waar de passagiers van de Titanic daadwerkelijk over liepen. Rechtsonder: Je toegangskaartje was een replica van een officieel kaartje.

Na het museum hadden we allen flinke honger en gingen we Fish & Chips eten in 'The Commodore'. Het was heerlijk - de verse vis zat in een bierbeslag en de frieten waren vers gesneden, maar ik kreeg het niet eens op (kun je nagaan). Daarna zijn we via een bizar steile weg een heuvel opgelopen naar st. Colman's Cathedral, één van de hoogte gebouwen in Ierland en de zetel van het bisdom Cloyne. Vanaf die hoogte had je prachtige vergezichten.

Rechtsboven: Fish and Chips. Andere drie: Het prachtige Cobh.

Alle vier: St. Colman's Cathedral. 

Toen we de kerk inliepen was het stralend weer, toen we buiten kwamen regende het. Zo gaat dat in Ierland. We bleven schuilen bij de kerk en hadden het erover hoe we het best en snelst weer bij het centrum zouden komen. En, zoals dat gaat in Ierland, kwam er een vrouw naar ons toe en zei: 'Oh meiden, mijn man haalt net de auto, we brengen jullie wel even naar beneden!' In Nederland zou ik bedankt hebben, maar we waren met een groepje en in Ierland vertrouw ik daar wel op. Dus zo gezegd, zo gedaan. Vreemd genoeg keek haar man totaal niet raar op toen er opeens een groepje meiden bij hem achterin stapte. 'Hi girls, how are ya?' Ze waren ontzettend aardig en zetten ons midden in het centrum weer uit, waar de zon alweer scheen. Buien duren hier over het algemeen niet langer dan vijf minuten. Daar hebben we nog wat winkeltjes bezocht en thee gedronken. Rond 16:30 stapten we weer op het boemeltreintje en hobbelden weer naar de stad. Het was een heerlijke dag. De komende weekenden ga ik vaker even de stad uit... :)


Ja, we zijn toeristen.

donderdag 23 januari 2014

Fotoverslag II

Klik op de foto's om ze te vergroten!

Wauw, wat vliegt de tijd snel voorbij. Vandaag heb ik er al drie weken opzitten in het mooie en gezellige Cork, en begin ik alweer aan mijn vierde! Ik maak zoveel mee en daarom is het weer tijd voor een foto-verslag. :)

FOOD

Links: In Ierland is men gek op chips - en je hebt dan ook de vreemdste smaken. Dit is 'Scampi and Lemon': apart, maar heel lekker! Midden: Op zondagavond is het Sherlockavond! Samen met Duitse, Nederlandse en Amerikaanse meiden kijken we alle afleveringen van seizoen 1 tot nu. Heel gezellig: iedereen neemt snacks en drinken mee. Rechts: Fajita's en appeltaart bij een gezellig avondje out in the town.

CADEAUS

Links: Joepie, een pakketje uit Nederland! Hehe, even lekker Nederlands gesproken en Nederlandse humor voor een avondje thuis. Thanks papa en mama! Rechts: Sabi is er weer (ze was 1.5 week in Zwitserland voor haar tentamens) en bracht me dit mee! Zwitserse chocolade en de koeken die ik zo lekker vond...

Van alles

Linksboven: live muziek in de pub. Linksonder: dit is slechts de onderkant van een heel regaal witte bonen in tomatensaus. Rechts: Echt Iers bier en cider.

Links: Naar de kapper geweest hier in Cork! Rechtsboven: Ierland boekjes met alles wat ik nog wil doen. Rechtsonder: The English Market, een enorme overdekte markt.

Cork





Tot snel! :)

zaterdag 18 januari 2014

Shopping & Sightseeing

Klik op de foto's om te vergroten :)

Aangezien ik op vrijdag, zaterdag en zondag vrij ben, zou ik, hypothetisch gezien, die dagen mooi kunnen gebruiken om te studeren. Het jammerlijke is echter dat sightseeing veel leuker is! Ik bedoel, ik ga hier vijf maanden wonen – je stad verkennen is dan toch ook belangrijk? (oké, eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik inmiddels al zo vaak de stad ben door gekomen dat ik alles prima ken, maar dat doet er even niet toe) Met dat in ons achterhoofd besloten Marlène en ik gisteren eens goed te gaan winkelen. We hebben tot nu toe alleen de supermarkten gezien, dus was het hoog tijd ook de kledingwinkels eens te gaan bekijken. Naast de grote ketens zoals de Penneys/Primark, Topshop, New Look, River Island en Dorothy Perkins, kun je hier in Cork ook geweldig tweedehands spullen en vintage kleding kopen. De stad barst van de charityshops, waar je tweedehands dingen kunt kopen voor een klein prijsje, wat vervolgens weer voor een goed doel is. Ook hebben we een grote indoor fleamarket bezocht – vol met spullen uit stijlvollere tijden. Na ons voorbereid te hebben door middel van een grote pot thee en, in mijn geval, een megagrote scone, trokken we op jacht. En geslaagd zijn we zeker. Ik ben thuis gekomen met een mooi zwart jurkje met witte hartjes, een Rolling Stones pyjama en een zwart tasje (allemaal Penneys), een zwart-met-witte-stippen trenchcoat (vintage) en een witte see-through blousje (ook vintage).
Linksboven: IRA. Rechtsboven: Lunch bij de Natural Bakery, een heerlijke plek in de stad. Linksonder: een van de zovele straatjes met gekleurde huisjes. Rechtsonder: St. Finbarrs in het donker, toen we donderdagavond terug kwamen van de pub.

We hebben na een lange middag winkelen echter nog maar een klein gedeelte gezien van alle winkels – Cork is een regelrecht shop walhalla. Hoewel de stad qua oppervlakte en inwoneraantal vergelijkbaar is met Groningen lijkt het centrum minstens drie keer zoveel winkels en restaurants te bevatten. Er is altijd wat te doen. Niet voor niets werd Cork dan ook tot Europa’s culturele hoofdstad uitgeroepen in 2005. Daarnaast is Cork geplaatst in de top tien ‘Best steden ter wereld’ door de Lonely Planet in 2010. Laatst kwam ik een quote tegen over Cork die ik heel accuraat vind: ‘‘Its city centre crackles with youthful energy. That’s thanks in large part to its award-winning university, UCC, which pumps new students, and therefore fresh shots of enthusiasm and ideas, into the city every year. The cumulative effect of all these influences means Cork is at the top of its game right now: sophisticated, vibrant and diverse, while still retaining its friendliness, relaxed charm and quick-fire wit.’’ Cork was altijd het middelpunt van het verzet tegen de Engelse overheersing, en daarom heet de stad nog steeds ‘Rebel City’. Toevallig kwam ik daar van de week een bewijs van tegen. Terwijl ik richting de universiteit liep, zag ik opeens wat in het voetpad gekrast. Ik boog me voorover en las de letters ‘IRA’. 


Links: St. Anne's Church. Middelste foto: straatje heuvel op. Rechtsboven: Brug over de Lee. Rechtsonder: Een mooi hek leidend naar de Dominicaanse kerk.
Vandaag ben ik naar een ander gedeelte van de stad gelopen, ten noorden van de Lee. Ik was van plan het Cork Butter Museum te bezoeken. Dit museum ligt op de plaats waar ooit de botermarkt was. Een oud mannetje zat achter een minuscule entreebalie. Ik hoefde mijn studentenkaart niet te laten zien, want volgens de beste man zag ik er zó jong uit dat hij me wel geloofde. Het museum was klein en schattig. Ik ging op een houten stoeltje voor een televisie zitten, die een documentaire uit de jaren 80 toonde. Ooit was Cork de grootste boter exporteur ter wereld. Tussen 1770 en 1925 verscheepte men vanuit de haven vlakbij de stad boter naar maar liefst vijf continenten. Nederland was één van de grootste importeurs. Vanuit de binnenlanden van Ierland kwam men via de speciaal aangelegde ‘butter roads’ met paard en wagen naar de botermarkt. Op de begane grond van het museum lagen oude spullen verspreid die gebruikt werden om boter te maken. 

Grote plakkaten aan de wand vertelden het verhaal. Er werden twee dingen genoemd die ik in het bijzonder interessant vond. Ten eerste werd er in het museum aandacht besteed aan de connectie tussen de rol van vrouwen in de Ierse maatschappij en het maken van boter – een link die ik niet zo snel verwachtte. Blijkbaar is boter maken in de Ierse geschiedenis een vrouwelijke aangelegenheid. Het woord ‘dairy’ komt dan ook van het Oud-Engelse woord ‘daege’, wat ‘female servant’ betekent. Vroeger werd gedacht dat vrouwen beter geschikt waren om om te gaan met de magische krachten van het boter maken. Zodoende kon een grote groep Ierse vrouwen zelfvoorzienend worden. Hun positie in de maatschappij verbeterde. Toen Cork ging produceren voor de internationale markt, was er in de hoogste kringen van de handel altijd een vrouw betrokken. Ten tweede was boter maken eeuwenlang onlosmakelijk verbonden met bijgeloof en folklore. Alleen de koeien hadden het er al druk mee. Zo werden er Keltische kruizen in hun stallen gehangen, mochten ze niet grazen nabij forten en dergelijke omdat zij anders de elfjes zouden verstoren, werd er rood stof om hun staart gebonden omdat dit beschermend was en werden ze besprenkelt met heilig water. Daarnaast werd er een uitgekiende mix van heidense en christelijke gebeden voltrokken. Zonder meer het meest vreemde ritueel was wel dat er een dode hand aanwezig moest zijn, het liefst van een geëxecuteerde man. Of een dode kinderhand, dat was ook goed. Hoe dan ook, Ierland produceert tot op de dag van vandaag enorm veel boter. De supermarkten liggen er dan ook vol mee. Ik heb net gekeken in mijn koelkast, ik gebruik de ‘Real Irish Butter-Me-Up butter’.


Toen ik het museumpje uitliep riep de meneer achter de kassa me nog ‘Bye bye now darling!’ achterna. Ik besloot verder de heuvel op te lopen. Ik kwam langs prachtige kerken en kleine straatjes met gekleurde huisjes. Toen ik redelijk hoog was kon ik in de verte, voor het eerst sinds ik hier ben, verder dan de bebouwing kijken. Ik wierp mijn eerste blik op de Ierse groene heuvels – waar achter de boerderijen beginnen, de folklore nog leeft en mijn ‘Butter-me-up’ boter wordt geproduceerd.


Linksboven en rechtsboven: the Cathedral. Onder: In de verte liggen de groene heuvels van Ierland.

woensdag 15 januari 2014

Fotoverslag van week 2

Ik ben alweer twee weken in Cork, en halverwege mijn tweede collegeweek. Het is nog steeds fantastisch. Of, zoals de typisch Ierse uitdrukking luidt: it's good craic! Hieronder een fotoverslag van de afgelopen week.  

Fun

Marlène en ik bij the Vicarstown Pub <3


Irish Breakfast! Zondagochtend gingen we met meer dan tien vriendinnetjes gezellig ontbijten bij Tony's Bistro. Het restaurant serveert de hele dag ontbijt en is erg populair. Elk verschillend ontbijtgerecht is genoemd naar een personage in een maffia-type film. Ik had de vegetarische Donnie Brasco, met witte bonen in tomatensaus, twee hash browns, uienringen, twee eieren, champignons, tomaat en onbeperkt toast en koffie of thee. Het was héél erg leuk. Voor de grote trek kun je het gerecht links krijgen, the Godfather. Als je alles in je eentje op kan, is het gratis.




Rugbywedstrijd in de Mardyke Arena! Het team van UCC moest tegen Cashel en won met 28-10. Joepie! Nu kijk ik regelmatig rugby op tv, maar in het echt is het nog bruter als het eruit ziet. Soms kneep ik mijn ogen gewoon even dicht als ze weer op elkaar stortten.


Een mince pie! Oké, het is geen kerst meer, maar ze waren in de aanbieding bij de supermarkt... Dan kun je ze toch niet laten liggen?

University


De Quadrangle gezien vanaf het noorden - in de avond lijkt het nog meer op Hogwarts!

In de wandelgangen van de Quadrangle staan eeuwenoude Ogham-stones, met de eerste runenschriften.

De Quadrangle vanaf het zuiden - in krijg elke keer weer kippenvel als het daar zo mooi en mysterieus boven op de heuvel ligt.

De kantinejuffrouwen hebben humor.

Campus


Campus

Bijna alle restaurants, of andere zitplekken hier op de campus, hebben alleen luxe sofa's en leren stoelen. Hier zit ik op mijn favoriete stoel in de bibliotheek te studeren. Heel wat beter als in Groningen! ;)

Cork





    




Baby Jezus in onthoofd en het schaap heeft net een zakje pepermunt opgegeten, en op de grond gegooid.






Tot volgende keer!