In een gesprek bij Pauw op woensdagavond 15 april, over de opvangcentra voor uitgeprocedeerde asielzoekers, deed politiek journalist Ferry Mingelen de volgende uitspraak: ‘‘Je zal altijd zien dat zo'n opvangcentrum dan natuurlijk ergens in Appingedam zit. In zo'n streek waar niemand eigenlijk wil zijn behalve als je asielzoeker bent.’’ Blijkbaar had Mingelen zelf niet door dat hij hiermee een groot aantal mensen flink beledigde. Jeroen Pauw had wel de tegenwoordigheid van geest om zich dit te realiseren en reageerde: ‘‘Goedenavond Appingedam. Daar hoeft Ferry voorlopig niet meer naartoe.’’ Logischerwijs riep dit woeste reacties op. Twitter ontplofte en #appingedam was zelfs een tijdje trending topic in Nederland.
Oké, dit kan een slip of the tongue zijn. Dat gebeurt de besten onder ons wel eens. Zoals dat gaat, kreeg Mingelen de volgende dag de kans zich te revancheren. Helaas voor hem leverde dat een aaneenschakeling van blunders op. In een interview met RTV Noord wordt duidelijk dat Mingelen eigenlijk Ter Apel had bedoeld, maar niet op die naam kwam en simpelweg een andere plaats uit het noorden van Nederland opnoemde. ‘‘In de Randstad kunnen asielzoekers zich iets makkelijker bewegen, of elders opvang vinden. Daarom worden azc’s vaak ver weg geplaatst, zoals in Ter Apel. Dat is het beleid. Dat wilde ik ermee zeggen.’’ Dat Appingedam geen asielzoekerscentrum heeft en ruim een uur rijden van Ter Apel verwijderd ligt, had Mingelen blijkbaar niet over nagedacht. Over één kam scheren gesproken.
Appingedam of Ter Apel daadwerkelijk bezoeken, dat is Mingelen net een stapje te ver. Hoewel hij door zowel PvdA kamerlid Tjeerd van Dekken, burgemeester Pot van Appingedam en burgemeester Kompier van Vlagtwedde is uitgenodigd een kijkje te komen nemen in de door hem aangevallen plaatsen, antwoordt hij tactloos: ‘‘Nou, het is wel ver weg.’’ Een teleurstellend gebrek aan nieuwsgierigheid voor een gelouterd politiek journalist.
Mingelen doet er nog een (enigszins walgelijk) schepje bovenop door in een radiointerview op NPO1 te stellen dat Appingedam hem juist heel dankbaar zou moeten zijn voor alle gratis publiciteit, want zoveel goede promotie had het stadje nog nooit gehad, volgens hem. Alsof de historische binnenstad van Appingedam, met alle bruggetjes, hangende keukens en middeleeuwse en renaissancistische panden zichzelf niet kan verkopen. Mingelen’s reeks van ongenuanceerde opmerkingen wordt afgesloten met de opmerking dat ‘‘mensen moeten zich niet te snel aangesproken voelen als dat niet de bedoeling is’’ en dat hij de groeten doet aan de inwoners van Appingedam.
Dit hele gebeuren is slechts een voorbeeld van een veel groter probleem dat zich in Nederland afspeelt: de langzaamaan immer groter wordende kloof tussen ‘het Noorden’ (Groningen, Friesland, Drenthe) en de rest van het land. Onwetendheid is hierbij, mijns insziens, het toverwoord. Mingelen’s gênante versprekingen zijn niets minder dan een reflectie van een denkbeeld dat in de hoofden van veel Nederlanders huist: het Noorden is een haast onontgonnen plek, ver weg, leeg, kil; een buitengebied zonder voorzieningen in haast barre levensomstandigheden. In dit denkkader is de besluitvorming omtrent gaswinning ook te verklaren; er woont toch niemand, waar maken mensen zich druk om? Natuurlijk is niets minder waar, maar hoe de regionale overheden ook proberen, dit bekende plaatje van het Noorden blijft volhardend doorzetten. Ook ik word soms geconfronteerd met bizarre denkbeelden die mensen uit de Randstad hebben over Groningen; de onbekendheid met de regio is schrikbarend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten