Fotoverslag VI

Klik op de foto's om ze te vergroten!

Het is weer donderdag en dat betekent... het wekelijkse fotoverslag! Helaas stond afgelopen week in het teken van studie, studie, studie - met dank aan 597 deadlines die ik zo lang mogelijk heb proberen te negeren in mijn agenda, maar die opeens toch wel gevaarlijk dichtbij leken te komen. Naast college heb ik dus vooral veel research gedaan en essays geschreven. Ter afwisseling, want ontspanning is nou eenmaal nodig, heb ik vaak met vrienden afgesproken om gezellig samen te eten of 's avonds nog even thee te drinken of een drankje in de pub te doen. Dat hoort erbij!

Linksboven: Hmm, Jameson! Rechtsboven: Omdat we allemaal eens onze verjaardag in Ierland willen vieren, maar omdat bijna niemand daadwerkelijk jarig is in onze tijd hier, hebben we me wat vrienden bedacht onze 'half-birthdays'  te vieren. Dit keer was het Audrey's turn! Helaas is ook mijn half-birthday al geweest dus zal ik een 3/4e birthday moeten vieren haha. Linksonder: Etentje! We hadden couscous met groenten en zelfgemaakte tzatziki gemaakt, en ik had mijn fameuze apple crumble gebakken, rechtsonder te zien. Viel erg in de smaak!

Jup, zo zag de rest van mijn week eruit.

Het weekend bevatten ook geen tripjes of uitstapjes voor mij, ik moest mezelf er echt toe zetten bezig te gaan en die essays te schrijven. Mijn deadlines lopen nog tot eind maart, dus ik moet nog even doorzetten haha. Dan heb ik een maandje vrij om te leren en in mei zijn de tentamens. Nou ja, hoe dan ook, drie jaren van ervaring hebben uitgewezen dat mijn studie-concentratie-boog vooral in de ochtend en avond redelijk goed is, maar in de middag kan ik echt niets meer. Meestal rond een uur of twee in de middag lukt het niet meer. Daarom heb ik de wekker steeds vroeg gezet, zodat ik nog wat gedaan kon krijgen voor het studie-ontwijkende gedrag toe zou slaan. En inderdaad, op zondagmiddag rond een uur of twee kreeg ik niets meer op papier en besloot ik een flinke ronde (7 à 8 km) te gaan wandelen door mijn stad. Soms is er niets beters dan een frisse neus halen om je hoofd leeg te maken. 

En nu ik toch foto's van Cork plaats: Cork kent vele geweldige luchten. Vanaf mijn balkon heb ik het beste uitzicht. Geen enkele foto is bewerkt.

Goed, dat was het weer voor nu! Vandaag heb ik college en ben ik de rest van de dag bezig met een essay. Maarrr mijn harde werken wordt beloond: dit weekend gaan we met een groepje van 7 vrienden naar Galway! We huren weer een auto (voor 7 personen hihi) en rijden morgenochtend via de Cliffs of Moher naar Galway. Zaterdag gaan we rond Connemara toeren en zondag de stad bekijken en weer naar huis. Hopelijk wordt het net zo gezellig als vorige keer - ik heb er in ieder geval zin in! :)

p.s. Weten jullie nog waar deze blog allemaal mee begon? Met het bericht wat ik schreef over de kerk van Leegkerk - deze stond vandaag in de spotlight bij de 'Er Gaat Niets Boven Groningen'-Facebook met de volgende link: http://www.groningerkerken.nl/index.php?a=1&p=L&id=17 (-:

Fotoverslag V

Klik op de foto's om ze te vergroten!

Ring of Kerry

Ik heb een aantal dagen terug natuurlijk al een lang blogbericht met veel foto's gepost over de weekendtrip naar Kerry, maar hieronder zijn nog wat meer! Waar in het vorige bericht meer het landschap aan bod kwam, zijn deze foto's meer 'achter de schermen' haha, of nou ja, van mijn vrienden en mijzelf :-)

Alle drie: Vrijdagavond  gingen we Killarney verkennen!

Alle drie: HONGER! Na een lange dag de Ring te hebben gereden hebben we met 9 personen een menu voor 20 personen opgegeten (echt waar). Rechtsboven was mijn 'pakketje': pizza, wedges en garlic bread.

 
On the road. We kwamen langs ontelbare kasteel-ruïnes (linksboven), heuvels en bergen (rechtsonder) en mooie stranden waar we even konden liggen of zitten in de, toch redelijke warme, zon (linksonder)!

Alle vier: Met Arieke!

Alle drie: ik hou van het strand! Rechtsonder zie je mijn souvenirs :-)

Raise & Give (R&G- of RAG-) Week!

Deze week, van afgelopen maandag tot morgen, in het de Raise & Give week van UCC. Dit is het grootste charity-event van Ierland, en er komen dan ook mensen uit heel Ierland op af (een beetje zoals het Glazen Huis in Nederland). Er wordt ontzettend veel georganiseerd om geld mee op te halen. Veruit het meeste geld wordt opgehaald met de grote feesten die er overal in de stad worden georganiseerd. RAG week staat er dan ook bekend om de gekste, wildste, hardste feestweek van Ierland te zijn. Ierland zou Ierland niet zijn als niet het meeste geld zou worden opgehaald door mensen 24/7 dronken zijn. 

Overdag zijn er verschillende colleges gecancelled, want soms staan er licht beschonken docenten voor de klas. Campus is omgetoverd tot een feestterrein. Er staan enorm veel eten- en drinkenkraampjes en non-stop DJ die door alle collegezalen bonkt. Alle restaurants en cafés op campus zijn deze week een soort 'nightclubs', maar dan bij daglicht. Ik bekijk alles van een afstandje met open mond. Er staat politie voor de restaurantdeuren en overal is een enorme wachtrij. Harde muziek schalt naar buiten. Er lopen straalbezopen mensen naar buiten als ik net naar college wil lopen om 14u. Als ik netjes bij college kom, is er bijna niemand. De docent bedankt ons uitvoerig dat we toch zijn gekomen ondanks RAG-week. Halverwege college dendert de 'Nearly Naked Mile' voor ons collegeraam langs. En dan moet het nog avond worden, waar in de stad alle avonden grote feesten worden gehouden. 

Dit kan ik me echt niet indenken in Groningen haha, dat de kantine van de Harmonie wordt omgetoverd tot een club waar je midden op de dag kan drinken etc. Nou ja, overdag drinken etc., dat is allemaal niets voor mij, dus ik heb netjes koffie en een stuk baklava gekocht bij een Libanees tentje en met wat vriendinnen staan kijken hoe mensen elkaar bijna knock-out sloegen met het kussengevecht. :)

Het programma van RAG-week. Er zijn vreemde dingen bij!

R&G week.

Fun

Real girls watch Champions League together :) Ik had me geen betere huisgenote kunnen wensen! Sabi maakt de lekkerste chocolademelk en koekjes...

Road Trip Weekend: Ring of Kerry

Klik op de foto's om ze te vergroten :)

Afgelopen weekend heb ik samen met een groep vrienden een road trip gemaakt door county Kerry, in het zuid-westen van Ierland. Dit gebied staat bekend om haar natuurschoon. Een groot deel van Kerry bestaat uit het Iveragh-schiereiland, een toeristisch hoogtepunt in het zomerseizoen. Er loopt een weg langs de gehele kust van het schiereiland, met als begin- en eindpunt de stad Killarney. De Ring is zelf ongeveer 200km lang. Deze rit was gepland op de zaterdag. Op zondagochtend en -middag hadden we bedacht naar Killarney National Park te gaan. Hoewel de weersvoorspelling monsterlijk slecht was, hadden we meer dan prachtig weer met een prima temperatuur, blauwe lucht en zon. Wat een geluk!

Met een groep van negen personen (drie Duitse meiden, een Duitse jongen, drie Nederlandse meiden en twee Indiase jongens) propten we ons op vrijdagmiddag in twee huurauto's en twee Duitse meiden startten de motoren. Zo knap, ze reden fantastisch! We reden richting Killarney, het start- en eindpunt van de Ring of Kerry, waar ook ons hostel was. Langzaamaan maakten de groene heuvels plaats voor grote, donkere bergen, waar hier en daar verspreid wat huisjes lagen waar rook uit de schoorsteen kwam. Af en toe kwamen we langs een waterval of een kasteel. 's Avonds kookten we zelf grote pannen pasta in het hostel en gingen daarna Killarney in om ergens wat te drinken in een pub. Na de eerste pub wilden we ergens heen met muziek, dus gingen we naar the Grand, waar ontzettend leuke live muziek was van een cover band. Na uren gedanst te hebben dropen we weer af naar het hostel om daar een paar uurtjes te slapen voor dat de Grote Autoreis van start ging.

Alle drie: Killarney

Beide: In de pub met pear-cider! :)

Zaterdagochtend rond 09.00u vertrokken we vanuit Killarney in de richting van Killorglin. Je hoort de Ring tegen de klok in te rijden. De gehele ring bestaat uit minieme straatjes waar je niet veel harden dan 50 kunt rijden, en je een probleem hebt als je een tegenligger tegen komt. Maar, omdat wij buiten het toeristenseizoen waren, hadden we alle weggetjes voor onszelf. Het was heerlijk, we konden gewoon rustig op de weg stoppen om foto's te maken etc. Hieronder een kaartje zodat je je er een voorstelling van kunt maken. Helemaal aan het zuidelijke puntje zie je nog een extra rondje, van Portmagee tot Waterville, die hebben we er ook nog bij gedaan. Dat was een fantastische beslissing, want wat een spectaculaire landschappen hebben we gezien... 

Het rijden van de Ring is iets wat ik niet goed kan verwoorden, eigenlijk moet je het met eigen ogen zien. Je rijdt en je rijdt en het enige wat je ziet is zee, stranden, heuvels, bergen - natuurschoon zoals je dat niet vaak ziet. Soms stapten we uit voor wat foto's, maar het mooiste is gewoon uit het raam kijken naar alle prachtige vergezichten. We kwamen langs eeuwige stenen muurtjes die alle bergen omhoog kringelen, zandpaadjes, slingerende weggetjes en haarspeldbochten, eeuwenoude bossen met kromgegroeide bemoste bomen, palmbomen, en altijd de zee en de rivieren in de buurt. Dorpjes waren er bijna niet meer, of nou ja, soms kwam je een cluster van huisjes tegen dat zichzelf een dorpje noemde. Hier en daar liggen verspreid wat huisjes op de berg, uitkijkend over de grote Atlantische Oceaan, maar ik kan me niet voorstellen hoe het is om in dit onherbergzame gebied te wonen. Er lopen enorm veel schapen en bordercollies die vrolijk over straat trippelden. We zagen ook bijzonder veel ruïnes van huizen, kenmerkend voor de vele mensen die het mooie, doch wilde westelijke deel van Ierland hebben verlaten voor een wat makkelijker leven. 

Het was zonder meer PRACHTIG - en ik kan het iedereen aanraden om een keer te doen. Vlieg naar Cork, huur een auto en trek een paar dagen uit voor de Ring. Wij hebben 'm in één (hele lange) dag gedaan, maar als je meerdere dagen neemt kun je ook alle attracties onderweg rustig bekijken, zoals de forten, kastelen, kloosterruïnes en musea. Maar probeer dat vooral buiten het toeristenseizoen te komen, zoals wij hebben gedaan, zodat je rustig midden op de weg kunt stoppen om van het uitzicht te genieten.

Alle drie: On the road!

Linksboven: Rond de middag kwamen we aan in het 'grootste' plaatsje langs de Ring, Cahersiveen. Daar hebben we gelunched in de pub. Alle andere drie: Kerk in Cahersiveen.

Onder: Zelfontspanner momentje midden op de weg!

Rechtsboven: In de verte zagen we Skellig Michael liggen, een rotseiland waarop tussen de 6e en 12e eeuw monniken woonden in een klooster, het enige gebouw dat erop is - een van de meest onbewoonbare plekken op aarde.

Rechtsboven- en onder: Een stenen fort uit de prehistorie, in the middle of nowhere.

Beide: Waar we ook reden, overal zagen we de contouren van de MacGillycuddy Reeks, een gebergte dat over het schiereiland loopt.

Alle drie: Ladies View.

Nadat we uitgeput weer uitkwamen in Killarney, hebben we ons volgepropt bij de Four Star Pizza, en zijn lekker gaan slapen. De volgende ochtend gingen we naar Killarney National Park, waar we Muckross Abbey, een ruïne van een 12e eeuwse abdij, en Muckross House and Gardens hebben bekeken. Ik ben hier in 2011 ook al eens geweest met mijn ouders, maar het is absoluut geen straf weer eens terug te gaan! Na afloop gingen we nog langs Torc Waterfall, en daarna reden we moe en voldaan naar huis!

Alle drie: Oude begraafplaats van Muckross Abbey.

Beide: Muckross Abbey.

Alle vier: Avontuurlijke wandeling langs het meer! Alle weggetjes waren onbegaanbaar vanwege de vele bomen die zijn neergestort in de stormen van afgelopen week. Zelfs de meest grote, eeuwenoude bomen lagen op de grond, zoals rechtsonder, waar we overheen/onderdoor moesten klauteren haha!

Alle vier: Muckross House and Gardens.

Alle drie: Torc Waterfall.

Ik heb ontzettend genoten van dit weekend, met dank aan het oogverblindende landschap, het prachtige weer, het fantastische gezelschap, de leuke muziek in de auto's en de good craic :)

Kinsale

Klik op de foto's om ze te vergroten (:

Gisteren zijn huisgenootje Sabi en ik naar het kustplaatsje Kinsale geweest. Voor het eerst in een week leek het weer beter te zijn - minder storm en overstromingen, meer zon. Dus daar moesten we gebruik van maken! We zaten al op tijd in de bus, die hier ontzettend luxe zijn. Comfortabele stoelen en gratis wifi. Onderweg las ik nog even wat informatie over Kinsale. Het is een prachtig kustplaatsje, waar van alles te zien en te doen is. In het toeristenseizoen kan het dan ook bijzonder druk zijn - maar omdat het nog maar februari is, was het gelukkig lekker rustig. Dat kon je ook zien aan de toeristische attracties: die gaan pas na Pasen open. De tourist information ook. Gelukkig had ik van de VVV in Cork een folder en kaart van Kinsale meegenomen, dus we redden ons prima. De rit duurde maar drie kwartiertjes dus we waren er zo. De bus stopte bij het haventje, waar je gelijk prachtige foto's kon schieten.

Alle drie: De haven van Kinsale.

Omdat het weer nog droog was, het moraal nog hoog en de conditie nog fit, besloten we als eerste naar het Charles Fort te lopen. Het Charles Fort ligt op ongeveer 4.5 km van Kinsale, in het prachtige plaatsje Summercove. Summercove, dat zelf niet meer dan wat mooie huisjes en een pub kent, wordt overheerst door deze ruïne van een enorme vesting, gelegen op een klif, uitkijkend over de haven van Kinsale aan de ene kant, en de zee aan de andere kant. Recht tegenover het Charles Fort, aan de andere kant van het water, ligt James Fort, dat iets kleiner is. De wandeling was erg mooi, en het is een heel indrukwekkend gezicht als je beide forten zo tegenover elkaar ziet liggen. Hieronder wat foto's van de wandeling heen. 

Links: Het bospaadje waar we langs liepen. Rechtsboven: Kinsale raakt verder weg. Rechtsonder: Even een huh?!-momentje. Dit lag aangespoeld aan de kant van de weg. Wat is de wereld toch klein...

Boven: Kinsale. Onder: James Fort aan de andere kant van het water.

Boven: Charles Fort. Onder: James Fort.

Wij hadden besloten voor het Charles Fort te kiezen, omdat die groter was en betere uitzichten zou moeten hebben. De wandeling was op sommige plekken enorm steil en het was een hele trip, maar uiteindelijk kwamen we aan! Ik had al gelezen dat 'ie dicht zou zijn, omdat het februari is, maar de entreeprijs geldt alleen voor de binnenste ring, dus we konden de eerste ringen wel gewoon in. Het was ontzettend mooi om te zien. Deze zeventiende-eeuwse stervormige vesting (inderdaad, zoals Bourtange) heeft twee enorme bastions die over het water uitkijken, en drie die landinwaarts kijken. De vesting is gebouwd op een plek waar eerder een kasteel heeft gestaan. Het is gebouwd door de Engelsen (die Ierland overheersten) als verdediging tegen aanvallers uit  andere landen, omdat Kinsale een favoriete plek was om Ierland binnen te vallen. Het was nog in militair gebruik tot 1922. Nu is het meeste overgroeid met gras en straalt het een soort 'vergane glorie'-look uit, wat in combinatie met de omgeving redelijk dramatisch, en tevens mooi is.

Boven: het waaide verschrikkelijk bovenop de kliffen bij het fort. Onder: Veel bootjes op het water!

Linksboven: Charles Fort. Rechtsboven: Charles Fort. Linksonder: Als je helemaal om de vesting heenloopt, heb je een prachtig uitzicht over de zee. Rechtsonder: Sabi zit aan het water.

Links: De vuurtoren van Kinsale staat op het fort. Rechtsboven en rechtsonder: Charles Fort.

Toen we verwaaid, ijskoud en uitgekeken waren, besloten we, met ergens een lunch is het vooruitzicht, de weg terug te lopen. We namen een andere weg en kwamen langs de meest bijzondere dingen en uitzichten.

Boven: Doordat we geconcentreerd niet probeerden te vallen, toen we over glibberige modderige paadjes bergop klauterden, liepen we bijna deze beauty van een verwilderde, overwoekerde begraafplaats zomaar voorbij. Het lag in het hoge gras naast het fort en benam je even de adem. Onder: uitzicht toen we het glibberpad getrotseerd hadden.

Alle drie: Eenmaal weer op de geasfalteerde weg zagen we rechts van ons dit mooie, oude kerkje liggen.

Linksboven: De haven bij het James Fort. Rechtsboven: de bossen waar we doorheen liepen. Onder: Kinsale komt weer in het vizier.

Na een welverdiende lunch liepen we Kinsale zelf in. Het eerste wat me te binnenschoot was dat het me enorm Mediterraans aan deed. De huizen, de straatjes - en de zon en blauwe lucht hielpen natuurlijk ook mee. Ik pakte nogmaals mijn boekje erbij en probeerde op te zoeken of mijn gevoel klopte. En inderdaad, ook hier werd aangegeven dat Kinsale een 'jaunty Spanish feel' heeft. Dit heeft te maken met de Battle of Kinsale in 1601. Rond die tijd was het katholieke Spanje één van de machtigste landen ter wereld. Echter, het opkomende protestantse Engeland vormde een bedreiging. De Spanjaarden en de Ieren, ook katholiek en anti-Engeland, sloten een alliantie en bevochten de Engelsen hier in Kinsale. Deze slag verliep niet al te best voor de alliantie, omdat Engeland goed georganiseerd was. Herinneringen aan deze battle zie je nog overal: gedenkstenen, pubs met namen als 'The 1601' en 'The Spaniard', en veel dingen die in Spaans vertaald zijn, zoals menukaarten en wegwijsborden. Toen de Spanjaarden zich hadden teruggetrokken bouwden de Engelsen het Charles Fort en het James Fort tegen toekomstige aanvallen van buitenaf. Hieronder wat foto's van de 'Mediterrane sfeer' die in Kinsale hangt.

Sabi en ik hebben nog een paar uur rondgelopen door dit mooie plaatsje en genoten van de zon, alvorens aan het eind van de middag de bus terug te pakken. Hieronder nog wat foto's! 

Gekleurde huisjes!

Nog meer vrolijk gekleurde huisjes!

Kinsale.

Kinsale.

Kinsale.